Voordelen van de moesson
Tijdens
de moesson is Nepal bedekt met veel laaghangende bewolking. Toch kan je niet
thuis aankomen met het verhaal dat je in Nepal bent geweest en dan niet in staat
zijn om een foto te laten zien van een besneeuwde top van een van de reuzen van
de Himalaya. Na enkele dagen in Pokhara aan de rand van de Anapurna range ging
eht er toch bijna wel op lijken. Maar op de laatste dag klaarde de lucht
voldoende op voor een paar mooie foto's aan het eind van de middag.
Er
zijn meerdere redenen waarom ik zo lang in Pokhara ben gebleven. Ten eersten is
Pokhara een waar paradijsje in Zuid-Azie. Waar New Delhi en Varanasi vieze
Indiase steden zijn is Pokhara een idyllisch paradijsje aan het Phewa meer. Maar
de belangrijkste reden was het raften. De moesson zorgt er voor dat de bergen
vrijwel niet te zien zijn, maar de rivieren zijn des te wilder. De seti
(=melkstroom, genoemd naar de witte kleur van het water) is een kolkende rivier
met vele stroomversnelling tot en met klasse IV (het maximum is V).
Maar
raften doe je niet alleen en ik moest dus twee extra dagen in Pokhara blijven
hangen om een voldoende grote groep te verzamelen. Alex en Catherine hadden mij
al gevraagd in een restaurantje en ik toen had ik er nog zeven Britten
bijgevonden en was de groep groot genoeg. Vroeg gingen we op pad met een lokale
bus naar de plaats van vertrek waar we kennis maakten met de gidsen en onze
emergency-kayaker. Dei bleek overigens de grootste lol te hebben in zijn kayak
en nogal; een show-off te zijn dioor steeds ondersteboven in het water te gaan
liggen en dan weer om te draaien.
Het
gezelligste was natuurlijk het kampvuur 's avonds met traditionele en minder
traditionele kampvuurliedjes. Bovendien werden we met regelmaat door onze gidsen
voorzien van "milk tea", de Indiaase-Nepalese manier van thee zetten waarbij
grote hoeveelheden melk aan de thee worden toegevoegd. Precies zoals ik het
altijd thuis drink, dat is dan wel prettig. Ook de maaltijden waren natuurlijk
weer voortreffelijk: toast met tonijn en salade, bananenpannekoekjes voor
ontbijt etc. en dat alles uit de grote, magische, waterdichte ton. na het
ontbijt nog de hele ochtend doorgevaren, met inderdaad een aantal stevige class
IV rapids waarbij we nauwelijks in de boot konden blijven, ook vanwege de
afleiding door het prachtige berglandschap met vele watervallen als gevolg van
de moesson en baby-aapjes en vele soorten vogels. Na een laatste lunch op de
plek van aankomst was de volgende bestemming Royal Chitwan National Park.