Verslag van mijn 11-daags bezoek aan Londen tijdens de kerstvakantie 2005.
Vrijdag
23 december
Freek heeft aangeboden om me weg te brengen naar Rotterdam Airport. We gaan wat
eerder, zodat we nog kunnen eten, liefst spareribs bij een van de beren. Een
beer vinden we niet, ondanks dat we heel Noord drie keer doorkruist hebben, maar
spareribs vinden we wel. Uiteindelijk ben ik 5 minuten voor het sluiten van de
check-in toch nog op het vliegveld, en met gezwinde spoed vlieg ik naar Londen,
waar ik met trein en metro naar mijn hostel ga, tegen 23:30 incheck, en na een
korte verkenning en een douche, in mijn bed duik.
Zaterdag 24
december
Vandaag ga ik een dagje Westminster bekijken: We beginnen op Trafalgar
Square, via Leicester Square naar Buckingham Palace (geen changing of the guards
vandaag) en van daaraf via Westminster Cathedral naar Parliament Square. Langs
Downing Street 10 (onze Tony woont in een soort gevangeniskooi) terug naar
Trafalgar. Het eind van de middag heb ik doorgebracht langs Regent Street en het
omliggende, waar alle grote warenhuizen liggen. Vooral de kerstverlichting,
helemaal in Ice Age theme, vindt ik fantastisch. In een leuk caféetje aan
Leicester Square (duidelijk mijn favoriete plein in Londen), waar op dat moment
ook nog een kleine kermis aan de gang was, heb ik lekker gegeten. Je kan in
Londen op veel plekken lekker en niet al te duur eten (je kan ook zonder moeite
lekker en wel heel erg duur eten, maar dat kan bijna overal). Tijdens het eten
in gesprek geraakt met een Londoner en telefoonnummers uitgewisseld: hij was
aanhanger van de Engelse Green Party (die daar overigens weinig voorstelt) en
was geïnteresseerd in mijn politieke werk. Zo zie je maar: op kerstavond zijn er
in Londen nog zieltjes te winnen voor het sociaal-groene gedachtengoed. Het
gesprek heb ik uiteindelijk voortijdig af moeten breken, want ik had kaartjes
voor de film in het Empire, een van de oudste bioscopen van Londen. Narnia
is echt een aanrader, en bovendien een echte kerstfilm.
Zondag 25 december
Vandaag 1e kerstdag, en we beginnen in het Hostel met het champagne ontbijt.
Compleet met scrambled eggs, sausages, hash browns en gravy. 's Middags dan de
befaamde christmas lunch (Engelsen doen lunch i.p.v. avondeten met kerst). Dus
christmas roast, cranberries, mashed potatoes en natuurlijk christmas pudding
toe. Dit alles begeleid met een flinke voorraad wijn. Ik zat aan een tafel
met twee Amerikaanse en een Japanse meid, en we hebben het vier uur volgehouden,
later ook nog met Australiër David. We hebben alle flessen leeggedronken van
alle andere tafels waar nog wat in zat, en toen men tenslotte ook onze tafel
wilde opruimen, hebben we ons verplaatst naar de bar. Een gezellige eerste
kerstdag dus...
Maandag
26 december
De musea waar ik heen wilde schijnen dicht te zijn op "boxing day". Boxing
day, de Engelse naam voor onze tweede kerstdag, heeft niks met boksen te maken,
maar was de dag waarop vroeger de bedienden vrij kregen om kerst te vieren met
hun familie (op eerste kerstdag moesten ze natuurlijk bedienen bij hun bazen).
Maar ja, de museu dicht, dus maar een stadwandeling. Ik ben begonnen bij de
Tower of London, het stadsfort waar de Britse kroonjuwelen bewaard worden (meer
hierover verderop).
Vanaf daar via de Tower Bridge de Thames
overgestoken, waar ik een heel interessant project tegen het lijf liep. Een
bekende fotograaf heeft van honderden plekken op aarde close-up luchtfoto's
gemaakt, en zo een beeld gemaakt van de veelzijdigheid van de aardse natuur,
maar ook de menselijk invloed daarop: dus foto's van prachtige tropische
valleien met watervallen, atollen met de prachtigste koraalriffen, enorme
gletsjers die zich een weg door de bergen wringen, maar ook de verlaten steden
rond de centrale van Tsjernobyl of de sloppenwijken van Rio de Janeiro. De twee
meter hoge foto's waren buiten geexposeerd langs de oever van de Thames, met in
het midden een plaat van 5x10 meter met een kaart van de aarde een aanduidingen
waar alle foto's gemaakt waren. Wie meer wil weten over dit prachtige project
moet eens kijken op
www.earthfromtheair.com.
Aan het eind van de middag door de London Dungeon geweest, een soort historisch spookhuis, met acteurs die in een stuk of vijf delen de griezeligste feiten uit de geschiedenis van London spelen. De builenpest van 1348-49, de stadsbrand van 1666, de martelingen en onthoofdingen in de Tower of London, kortom een mooi staaltje Londen als griezelstad. Echt eng was het niet, maar het spiegelpaleis was wel erg leuk en het was ook erg informatief. Subtiel detail: de pisbakken met kleine guillotinetjes erboven... dan leer je wel om vanaf een afstandje te mikken!
Dinsdag
27 december
Vandaag was het plan om een paar uurtjes Science Museum, en dan nog een kort
bezoekje aan het naastgelegen Natural History Museum. 's Middags had ik een
bezoek aan Greenwich gepland (je weet wel van de standaardtijd en de
nulmeridiaan), kortom: een dagje wetenschap dus, het bloed kruipt toch waar het
niet gaan kan. Maar ja, het Science Museum was zo groot en interessant, dat ik
er 7 uur heb doorgebracht. Ik weet nu alles over de ontwikkeling van de
stoommachine, het maken van hologrammen, alle variaties die er zijn op de
thermometer en welke regelmatige polygonen er in de wiskunde zijn. Ok, misschien
niet voor iedereen interessant, maar ik ben tenslotte Master of Science, dan
zijn overeenkomstige interesses natuurlijk niet zo vreemd. Dus toen het museum
dicht ging, moest ik er uit en is de rest van het dagprogramma komen te
vervallen. 's Avonds heb ik zelf gekookt in de keuken van het hostel: lasagne.
Woensdag
28 december
Deze ochtend vroeg op, want ik ga vroeg op stap. Vanaf Victoria station met
een bus naar: Stonehenge. Het is anderhalf uur rijden, maar dat vond ik zeker de
moeite waard. Overblijfselen van oude beschavingen maken altijd een enorme
indruk op mij, en zetten we altijd erg aan het denken over hoeveel invloed een
relatief klein groepje kan hebben op de geschiedenis van de mens. Zet met een
paar duizend man een paar flinke stenen op elkaar en duizenden jaren later komen
er duizenden mensen per dag naar kijken. Zouden ze zich dat destijds
gerealiseerd hebben? En welke bouwwerken uit deze tijd zullen er over
tienduizend jaar nog staan, waar dan miljoenen naar komen kijken? Het bouwwerk
zelf stelt eigenlijk niet zo heel veel voor. Na een uurtje heb je het wel weer
gezien, en dat is dan nog met de zeer informatieve audio tour.
Net
op tijd weer in de bus gaan we verder naar Bath, een stadje in het westen dat
teruggaat naar de Romeinse tijd, en die er romeinse baden hadden gebouwd boven
de hete bronnen die daar de grond uitkomen. Na een rondleiding door de ruines
van de oude baden ben ik gaan lunchen in een alleraardigste lunchroom op het
hoekje van een plein, met leuk uitzicht op de oude huisjes en de hele
mensendrukte. En o ja, een straatartiesten met brandende fakkels en vlijmscherpe
messen in roze mini-rok. Heb je dan even pech als je uit het publiek wordt
gehaald. Daarna nog even door de stad gewandeld en daarna met de bus terug naar
Londen. En toen heb ik dus mijn plastic tasje met mijn Stonehenge t-shirt en
mijn Stonehenge poster in de bus laten staan. Gelukkig had ik mijn Stonehenge
boekje zitten lezen in de bus, en daarna in mijn rugtas gedaan, dus die had ik
nog wel. Maar het blijft irritant. 's Avonds heb ik nog even gezellig zitten
kletsen in de bar bij het hostel.
Donderdag 29 december
Vandaag de beurt aan het British Museum, maar dat viel een beetje tegen. Ten
eerste is er heel veel van hetzelfde: veel oud aardewerk etc. Maar het is
allemaal niet echt logisch ingedeeld, en de bordjes zijn niet zo informatief.
Daardoor ontstaat niet echt een goed overzicht van de geschiedenis of van wat
dan ook. Maar de collectie is indrukwekkend: beroemde artefacten zoals de mummie
van Cleopatra, de steen van Rosetta en een groot deel van de friezen van de
Akropolis in Athene.
's Avonds nog aardig wat lol gehad in de bar beneden met een twee Oostenrijkers, Peter en Daniël, maar een ervan had zoveel gedronken dat ik later hoorde dat hij midden in de nacht in zijn dormroom had staan pissen, over de bagage van Danny, een Asutraliër, heen. Die was de volgende ochtend dus niet erg blij.
Vrijdag
30 december
Vandaag was het de beurt aan de Tower of Londen, het grote fort gebouwd door
Willem de Veroveraar na de slag bij Hastings. Ze hadden acteurs rondlopen in
middeleeuwse kledij die op de binnenplaats van alles deden, en die scenes
naspeelden in bepaalde secties van het kasteel. Na een middeleeuwse lunch in een
voormalige opslagschuur, heb ik een wandeling over de muur gemaakt. Daar zag ik
de huisjes van de Beefeaters, de bewakers van het kasteel, die er ook heden ten
dage nog echt wonen. Het kasteel wordt gedeeltelijk nog gewoon gebruikt. Deze
guards zijn allemaal gepensioneerde militairen voor wie dit een erebaantje is.
Overigens stelt het nog best wel wat voor, want behalve toeristen rondleiden,
bewaken zij ook de Britse kroonjuwelen. En dat is nogal wat: gouden kronen,
scepters, rijksappels en servies, hermelijnen mantels, zwaarden en kandelaars.
Maar vooral de edelstenen: de diamanten Cullinan (1 t/m 9), en Koh-I-Nor, een
aantal reusachtige en unieke smaragden en duizenden kleinere diamenten.
Overigens is een groot deel van de diamenten te leen van De Beers, de
oorspronkelijk uit Amsterdam afkomstige diamantairs.
's
Avonds de stad ingegaan met Peter, Daniël, Danny en twee Amerikaanse meiden met
een beetje teveel attitude. Ze waren zo niet geemancipeerd, dat ik er treurig
van werd. Hun mening "a men should provide for his wife" maar een vrouw moet ook
zelf kunnen werken, om wat extra te kunnen verdienen alleen voor zichzelf, want
het leven van een vrouw is nou eenmaal duurder dan dat van een man. En dus echt
serieus he! Gelukkig kwamen we twee Marrokanen tegen in de Pizza Hut, die wel
met de dames naar een R&B club wilden, en dus hebben we ze gedumpt. Ze wilden
nog wel onze telefoonnummers, zodat ze ons konden bellen om hen weer terug naar
het hostel te brengen, maar toen ik in bed lag, heb ik mijn telefoon mooi
uitgezet. Ik had dus wel wat oproepjes gemist die nacht. Overigens zijn wij na
het dumpen van de dames niet direct naar huis gegaan. We zijn nog op zoek gegaan
naar een bar of een stripclub, daar waren we nog niet helemaal uit, maar nadat
een van de Oostenrijkers in volle overtuiging dat we de goede kant opgingen ons
naar het gay district in Soho had weten te brengen, hebben we het verder maar
opgegeven en zijn we wat gaan drinken in de bar van het hostel.
Zaterdag
31 december
Vandaag moet ik van kamer verhuizen. Een ingewikkeld verhaal met boekingen,
waar ik niet verder op in zal gaan. Maar vanwege de nieuwjaarsdrukte betekende
dat voor 10:00 uitchecken, en na 14:00 weer inchecken. Mijn bagage kon wel in de
luggage room. Omdat ik me er op had voorbereid dat het laat zou kunnen worden,
wilde ik overdag een beetje rustig aan doen. Dus ik heb een beetje zitten
computeren, en een flink stuk in mijn boek gelezen. Na het opnieuw inchecken ben
ik nog even het centrum van onze wijk Hammersmith ingeweest en wat wijn en
snacks gehaald. O ja, en een flink stuk van mijn haar er af laten knippen door
Lisa in een kapsalon aan de King's Road. Lisa was afgelopen jaar een half jaar
rondgetrokken in zuid-oost Azië, door Laos, Vietnam en Maleisië. Tijdens het
knippen hebben we dus gezellig reisverhalen uitgewisseld.
Toen ik terugkwam op mijn kamer, waren mijn roommates daar: twee gasten uit Californië, maar uit een Ierse familie. Vloeiden Gaelic sprekend, en met whisky a plenty! De fles whisky en mijn flessen wijn waren zo op, mede dankzij nog wat passanten, en we hebben Irish drinking songs gezongen (en ik heb nog een nieuwe geleerd, waarvan ik de tekst heb opgeschreven). Rond 20:00 was ik al aardig van de kaart aan het raken. Ik herinner me wel dat ik Freek nog gebeld heb, maar geen Nederlands meer kon spreken. Om 22:30 ben ik even een half uurtje gaan liggen, zodat ik om 23:00 de stad in zou kunnen... naar Trafalgar Square of zo...
Rond 2:30 werd ik weer wakker, en was het dus zaak om mijn plannen bij te stellen... opstaan bleek echter niet zo makkelijk, dus ik ben ff in mijn boek gaan lezen... en toen belde Winnubst van boord af om me gelukkig nieuwjaar te wensen. Ik heb even gezellig gebabbeld, wel weer in het Nederlands, heb nog wat gelezen en ben toen gaan slapen. Kortom, best een rustige nieuwjaarsnacht dus... maar wel erg gezellig!
Zondag
1 januari
's Ochtends een beetje uitgeslapen, want mijn hoofd bonkte nog wel aardig.
Om 11:00 ben ik naar Parliament Square gegaan om naar de New Year's Day parade
te gaan kijken. Dat was best interessant, maar na een tijdje heb je het wel
gezien. Daarna ben ik naar Oxford street gegaan, met de grote warenhuizen, waar
de beroemde Londense january sales waren begonnen: na kerst is drie weken lang
alles flink in de uitverkoop in alle warenhuizen. Ik ben niet zo'n shopper, maar
ik had een nieuwe portemonnee nodig, dus ik ging niet helemaal alleen maar voor
de sier. Ik heb ook nog wat boekwinkeltjes afgelopen.
Voor 's avonds had ik in mijn gidsje van Londen een leuk restaurantje uitgezocht, een beetje buiten het centrum, dat op zondagavond open moest zijn. Maar bij aankomst bleek dus toch dat het gesloten was, en heb ik dus voor een leuk Turks tentje gekozen, verderop in het straatje. 's Avonds heb ik nog gezellig wat gedronken met mijn Ierse roommates, maar heb toch maar een beetje voorzichtiger aangedaan met de whisky.
Maandag 2 januari
De laatste dag al weer: 's ochtends uitgecheckt, daarna nog even mijn boek
uitgelezen, want dat was bijna klaar, en ik hoefde pas om 20:40 te vliegen.
Daarna naar Liverpool station, waar de trein naar het vliegveld zou vertrekken.
Maar ja, met nog "a few hours to kill" moest ik nog wat doen. Op mijn lijstje
met eventueel te bezoeken dingen (alle dingen die ik per se wilde, had ik
gedaan) stond nog het London Museum, dat toevallig op 15 minuutjes lopen lag.
Daar heb ik dus de middag doorgebracht, en dat was zeker geen teleurstelling.
Het hele museum was prachtig chronologisch ingericht, met uitgebreide
toelichtingen en bij elke afdeling een bordje met uitleg over de periode.
Bovendien waren er allemaal dingen die je zelf kon doen, zoals oude vuurstenen
bijlen voelen of raden wat de mensen in de prehistorie aten. Filmpjes,
presentaties, spelletjes, het zou oook voor kinderen erg leuk geweest zijn.
Vooral de afdeling prehistorie vond ik erg indruwekkend, net als de film waarin
de tijd vanuit het Londen van 45.000 jaar ge fast forward wordt naar het Londen
van nu: wegrollende ijskappen, de Thames die haar bedding verlegd, hutten met
primitieve mensen, de opkomst van de eerste kelten, de romeinen, weer de kelten,
de noormannen en de franken, het middeleeuwewse londen, de victoriaanse tijd, de
industriële revolutie en het Briste Imperium tot aan het Londen van de 20e eeuw.
Prachtig gemaakt!
Daarna snel terug naar het station en door naar het vliegveld. Mijn laatste ponden opgemaakt aan een laatste keertje fish 'n'chips. Simpel eten, maar zo lekker engels, en vis, dus gezonder dan vlees (in elk geval minder verzadigd vet). Daarna net op tijd bij de gate aangekomen (wist ik veel dat ik nog een heel eind met het treintje moest) en ingestapt, en binnen een kwartiertje of drie weer aan de grond in Rotterdam, waar mijn lieve vader mij even op kwam halen.
Maarten